چتربازی از میان ابرها چگونه است؟

چتربازی از میان ابرها چگونه است؟

چتربازی از میان ابرها موضوع این مطلب است. احتمالاً تمایل به لمس ابر زمانی در ما شکل گرفته است که اکثرمان بچه‌های کوچکی بودیم. به آسمان که نگاه می‌کردیم، ابرها نرم و پنبه‌ای به نظر می‌رسیدند، ویژگی وسوسه‌کننده‌ای در مورد آنها وجود داشت! سپس بزرگ شدیم و آموختیم که ابرها فقط بخار آب متراکم‌ هستند. بدین ترتیب این حقیقت غم‌انگیز را فهمیدیم که قرار گرفتن داخل یک ابر به سادگی بیرون رفتن در یک روز مه‌آلود است.

با این حال، این جاذبه و کشش هنوز در بسیاری از افراد وجود دارد، زیرا همیشه از ما می‌پرسند که آیا می‌توانند در میان ابرها چتربازی کنند! بسیاری از افراد چتربازی را فرصتی عالی برای لمس ابرهای همیشه گریزان می‌دانند. اما، افسوس که ما از میان ابرها چتربازی نمی‌کنیم. پس سؤال منطقی بعدی این است، چگونه می‌توان در هوای ابری چتربازی کرد؟  پاسخ این است، نمی‌توانیم! چتربازی فعالیتی است که شدیداً به آب و هوا بستگی دارد… و به همین دلیل تمام مسائل درباره‌ی آب و هوا است.

توقف آب و هوایی

«توقف آب و هوایی» اصطلاحی است که در زمان‌هایی استفاده می‌کنیم که مجبوریم چتربازی را به دلیل شرایط نامساعد جوی متوقف کنیم. متأسفانه، ما شرایط نامساعد بودن آب و هوا را بسیار تجربه می‌کنیم؛ یعنی تمام دراپ‌زون‌های چتربازی تجربه می‌کند؛ البته اگر بخواهیم جنبه مثبت این تجربه را در نظر بگیریم، این شرایط نامساعد اغلب کوتاه‌مدت و گذرا هستند.

مه، ابر، باد، باران شرایط متداول آب و هوا هستند که با چتربازی تداخل دارند. مه و ابر با محدود کردن میدان دید، چتربازی را با مشکل مواجه می‌کنند. وقتی از هواپیما به بیرون می‌پرید و آسمان پوشیده از مه و ابر باشد، به سختی می‌توانید هواپیماها، پرندگان، چتربازان دیگر، و جایی که قرار است فرود بیایید را ببینید؛ دیدن و تشخیص این موارد از اهمیت بالایی برخوردار است!! باد عامل بسیار تأثیرگذار در آب و هوایی است که می‌خواهیم در آن چتربازی کنیم. زمانی که با چترنجات پرواز می‌کنید، تا حدودی تحت تأثیر باد هستید. اگر شدت وزش باد بسیار شدید باشد، پیش‌بینی حرکات باد و تأثیری که بر چتربازی خواهد داشت، دشوار خواهد بود. در پایان، باران می‌تواند میدان دید و عملکرد سایر تجهیزات چتربازی را مختل کند، اما شاید مهم‌تر از این موارد این باشد که پرش در باران بسیار دردناک است! تصور کنید با سرعت 193 کیلومتر بر ساعت در آسمان پرواز می‌کنید و صدها قطره‌ی ریز باران به صورت شما برخورد می‌کند… اصلاً جالب نیست.

ابر

چتربازی در میان ابرها نه تنها ایمن نیست، بلکه غیرقانونی هم است! طبق گفته‌ی اداره‌ی هوانوردی فدرال، چتربازان باید همان فاصله‌ای را با ابرها داشته باشند که خلبانان خصوصی رعایت می‌کنند. جدول زیر مربوط به مقررات هوانوردی فدرال است و فاصله‌ی مناسبی که باید از ابرها در ارتفاعات مختلف چتربازی حفظ کنیم را نشان می‌دهد.

اگرچه نمی‌توانیم در میان ابرها چتربازی کنیم، اما می‌توانیم زیر ابرها و گاهی‌اوقات در بین آنها چتربازی کنیم. چگونه بفهمیم که آسمان به اندازه‌ی کافی برای چتربازی صاف است؟ خب، معمولاً خلبانان به ما می‌گویند. آنها می‌توانند ماهواره‌ها، پیش‌‌بینی هواشناسی و سیستم‌های محلی برای رصد آب و هوا را بررسی کنند و یا حتی از سایر خلبانان که در اطراف پرواز می‌کنند، بپرسند. البته که با چشم نگاه کردن به آسمان راه‌حل دیگری است. هنگامی که فکر می‌کنیم، قادر به چتربازی هستیم، پس برای آن تلاش می‌کنیم. در اکثر موارد درست پیش‌بینی می‌کنیم، اما گاهی به اندازه‌ای که پیش‌بینی کردیم ارتفاع نمی‌گیریم. بنابراین باید در اطراف بچرخیم یا پایین‌تر از آنچه انتظار داشتیم، از هواپیما خارج شویم یا حتی بدتر از این هواپیما را به زمین برگردانیم.

آسمان آبی

چتربازی در میان ابرها صرف نظر از ایمن نبودن و غیرقانونی بودن آن (واضح است که دو عامل بازدارنده‌ی بسیار قوی هستند)، چندان جالب نیست. ابرها به جای توپ‌های نرم و پنبه‌ای که ما می‌خواهیم آنها اینطور باشند، فقط مه غلیظ هستند. یکی از بخش‌های هیجان‌انگیز چتربازی دیدن چشم‌اندازی 3048 متری است که می‌تواند فقط یکبار در کل زندگی فرد اتفاق بیافتد. اگر بیشتر زمان پرش خود را در ابرها باشید، درنتیجه منظره‌های شگفت‌انگیز بسیار زیادی را از دست خواهید داد. دیدن مناظر از فراز آسمان‌ها بسیار نفس‌گیرتر از بودن در میان ابرها است! شاید چتربازی راه‌حلی برای آرزوی لمس ابرها نباشد، اما بهترین است. بیا بپر و خودت ببین.